به نقل از «فرارو»

پادشاهی زن‏‌ها در دنیای موسیقی

تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۹۰۷۸۴

شصت‌وششمین دوره جوایز گرمی یکشنبه‌شب ۴ فوریه (بامداد دوشنبه ۱۶ بهمن‌ماه) به برگزیدگان اهدا شد؛ رویدادی که ستاره‌های موسیقی جهان ازجمله بیلی آیلیش، سیزا و مایلی سایرس از آن، دست پر برگشتند و البته تیلور سوئیفت نیز تاریخ‌ساز شد.

کوتاه درباره گرمی

به گزارش هم میهن، جوایز گرمی هرساله توسط آکادمی ملی علوم و هنر‌های ضبط ایالات‌متحده آمریکا برای قدردانی از دستاورد‌های «برجسته» اهالی صنعت موسیقی ارائه می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با وجود آمریکایی‌بودنِ اکثریت بخش‌ها، گرمی از سوی منتقدان و علاقه‌مندان موسیقی به‌عنوان معتبرترین و مهمترین رویداد جوایز صنعت موسیقی در سراسر جهان شناخته می‌شود. البته از ابتدا نام این رویداد گرمی نبود، در ابتدا اسم این رویداد جوایز گرامافون بود، دلیل آن هم تندیس این مراسم بود که یک گرامافون طلایی است.

در صنعت سرگرمی ایالات‌متحده از مراسم جوایز گرمی به‌عنوان یکی از چهار ضلع مراسم‌های بزرگ دنیای سرگرمی یاد می‌شود؛ اسکار، امی و تونی که هرساله به‌ترتیب برای تجلیل از بهترین‌های سینما، تلویزیون و تئاتر برگزار می‌شوند دیگر اضلاع این چهارضلعی را تشکیل می‌دهند.

اولین دوره جوایز گرمی ۴ مه سال ۱۹۵۹ برای تجلیل از بهترین‌های سال ۱۹۵۸ در هتلی در بورلی‌هیلز کالیفرنیا برگزار شد؛ دوره‌ای که جایزه مهم بهترین ضبط سال به دومنیکو مودونیوی ایتالیایی برای ترانه «در آسمان آبی نیلی‌فام» رسید و بهترین آلبوم سال را هم هنری‌منچینی ایتالیایی‌الاصل برای آلبوم «موسیقی برای پیترگان» دریافت کرد. فرانک سیناترا، الا فیتزجرالد و پگی‌لی چهره‌های شاخص حاضر در آن مراسم بودند و البته جوایز کم‌ارزش‌تر هم به تعدادی از این هنرمندان مطرح رسید. تعداد جوایز آن مراسم ۲۸ جایزه بود. بعد‌ها این عدد بیشتر و بیشتر شد؛ به‌طوری‌که امروزه از ۱۰۰ جایزه هم گذر کرده است.

امسال در شصت‌وششمین دوره این رویداد، همانطور که در ابتدا اشاره شد جوایز مهمترین بخش‌ها به دختران سرشناس دنیای موسیقی رسید؛ از تیلور سوئیفت که مهمترین چهره فرهنگی سال ۲۰۲۳ آمریکا و جهان بود تا بیلی‌آیلیش و مایلی سایرس، همگی توانستند بخشی از مهمترین جوایز دوره شصت‌وششم رویداد گرمی را دریافت کنند.

پدیده‌ای به‌نام تیلور سوئیفت

جایگاه عجیب و اسطوره‌ای تیلور سوئیفت امروزه برای اغلب هنرمندان دنیا رشک‌برانگیز شده است. دامنه تمجید از این ابرستاره موسیقی حالا به همه سطوح جامعه رسیده است. سوئیفت در مراسم گرمی امسال با دهمین آلبوم استودیویی‌اش به‌نام «نیمه‌شب‌ها»، برنده جایزه بهترین آلبوم موسیقی شد. «نیمه‌شب‌ها» با الهام از ۱۳ شب بی‌خوابی تیلور سوئیفت نوشته و ساخته شد و دسامبر ۲۰۲۲ منتشر شد. این آلبوم شامل ترانه‌های اعتراف‌گونه‌ای از تیلور و به‌شکلی اغلب رازآلود است. البته موفقیت تیلور سوئیفت تنها به جایزه تاریخی شب‌گذشته محدود نیست.

این خواننده ۳۴ ساله آمریکایی چندی پیش از سوی مجله تایم هم به‌عنوان شخصیت سال ۲۰۲۳ انتخاب شده بود. او ۱۴ بار برنده جایزه گرمی شده که از این تعداد، چهار بار (۲۰۱۰، ۲۰۱۶، ۲۰۲۱ و ۲۰۲۴) مربوط به بهترین آلبوم سال است و از این لحاظ تیلور سوئیفت یکشنبه‌شب تاریخ‌‎ساز شد. فرانک سیناترا و استیوی واندر با سه جایزه بهترین آلبوم سال در رده بعد قرار دارند. تیلور سوئیفت وقتی جایزه خود را برای «نیمه‌شب‌ها» دریافت کرد، در مورد این تجلیل گفت: «برای من، کار همان جایزه است. تنها کاری که می‌خواهم انجام دهم این است که بتوانم این فعالیت را ادامه دهم. من این کار را خیلی دوست دارم و باعث می‌شود خوشحال شوم.» ستاره موسیقی دنیا از همکاران خود در این آلبوم ازجمله لانا دل‌ری که به نظر او یک اسطوره است و همینطور جک آنتونوف نیز تشکر کرد.

بیلی‌آیلیش و باربی

جایزه بهترین ترانه سال یکی دیگر از مهمترین جوایز این رویداد به بیلی آیلیش خواننده و ترانه‌نویس ۲۲ ساله آمریکایی رسید. بیلی آیلیش سال ۲۰۱۹ بود که با ترانه «آدم بد» از آلبوم «وقتی همه می‌خوابیم، کجا می‌ریم؟»، به یکی از پرسروصداترین و محبوب‌ترین چهره‌های موسیقی دنیا بدل شد و از آن زمان تا به امروز روند موفقیت او همچنان ادامه دارد؛ از خواندن ترانه برای فیلم جیمزباندی «زمانی برای مردن نیست» تا همین ترانه فیلم پرفروش «باربی». آیلیش تا به امروز برنده ۹ جایزه گرمی شده است و از نظر سن، یکی از رکورددار‌های تاریخ این رویداد به‌شمار می‌آید. بیلی‌آیلیش در مراسم رویداد گرمی امسال برای ترانه «برای چه ساخته شدم؟» از آلبوم موسیقی فیلم «باربی»، برنده جایزه بهترین ترانه سال شد.

این ترانه احتمالاً در رویداد اسکار امسال نیز برنده جایزه بهترین ترانه سال شود. بیلی‌آیلیش در مورد نوشتن این ترانه جایی چنین مصاحبه کرده بود: «من یک‌بار هم در مراحل نوشتن ترانه به خودم فکر نکردم. صرفاً از این فیلم و شخصیت باربی و احساسی که فکر می‌کردم او خواهد داشت الهام گرفتم و در مورد آن نوشتم.» بیلی آیلیش هنگام دریافت جایزه گرمی امسالش گفت: «فقط می‌خواهم بگویم فهرست افراد حاضر در این بخش، دیوانه‌کننده و باورنکردنی است، هنرمندانی فوق‌العاده، آثار موسیقی فوق‌العاده! حس دیوانگی دارم، شوکه شده‌ام.»

آرتیستی که جوانه زد

همواره یکی از شاخص‌ترین جوایز رویداد گرمی جایزه بهترین هنرمند جدید است؛ جایزه‌ای که خیلی‌ها در آغاز جاده پرشکوه موفقیت‌شان آن را دریافت کردند. مثلاً ادل لوری بلو ادکینز یا همان «ادل» خواننده و ترانه‌نویس برجسته انگلیسی در سال ۲۰۰۹ یا دوا لیپا در سال ۲۰۱۹ این جایزه را با خود به خانه بردند. حالا امسال این جایزه به ویکتوریا مونه، خواننده و ترانه‌سرای ۳۴ ساله آمریکایی رسیده است.

او سال ۲۰۲۳ با اولین آلبوم استودیویی‌اش به‌نام «جگوار ۲» توانست نظر‌ها را به خود جلب کند. مونه امسال نامزد ۷ جایزه گرمی شده بود که از این نظر بعد از سیزا، دومین چهره موفق گرمی دوره شصت‌وششم لقب گرفته بود. ویکتوریا مونه در سخنرانی دریافت این جایزه مهم نطقی زیبا و تاریخی داشت، او گفت: «این جایزه برای پیگیری ۱۵ ساله من در این حرفه بود. من سال ۲۰۰۹ به لس‌آنجلس آمدم و دوست دارم اینجا خودم را به گیاهی تشبیه کنم، گیاهی که کاشته شده است. شما به صنعت موسیقی می‌توانید به‌عنوان خاک این گیاه نگاه کنید. این خاک را می‌توان به‌عنوان چیزی کثیف نگاه کرد یا می‌توان گفت که خاک منبع مواد مغذی و آب است. ریشه‌های من زیر همین خاک رشد کرده‌اند و برای مدتی طولانی این ریشه‌ها دیده نشدند حالا احساس می‌کنم امروز دارم جوانه می‌زنم، بالاخره بالای زمین هستم.»

جایزه بهترین ضبط سال

مایلی سایرس، خواننده ۳۱ ساله آمریکایی برای ترانه «گل‌ها» برنده جایزه معتبر بهترین ضبط سال شد؛ ترانه‌ای که در هشتمین آلبوم استودیویی سایرس با نام «تعطیلات تابستانی بی‌پایان» قرار دارد. ترانه «گل‌ها» نقد‌های بسیار مثبتی ازسوی منتقدان موسیقی دریافت کرد و به موفقیت تجاری بزرگی هم دست یافت و توانست رکورد‌های بسیاری را بشکند. این تک‌آهنگ در ایالات‌متحده در هشت‌هفته متوالی در صدر ۱۰۰ ترانه بیلبورد قرار گرفت.

سایرس در این حد موفقیت را قبلاً با ترانه «توپ مخرب» تجربه کرده بود. مایلی سایرس هنگام دریافت جایزه‌اش گفت: «این جایزه شگفت‌انگیز است. اما واقعاً امیدوارم که چیزی را تغییر ندهد، چون دیروز زندگی من خیلی زیبا بود. همه افراد در دنیا جایزه گرمی نمی‌گیرند، اما همه آدم‌ها در این دنیا باشکوه هستند.»

منبع: فرارو

کلیدواژه: موسیقی تیلور سویفت قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل ساله آمریکایی بهترین آلبوم جایزه بهترین تیلور سوئیفت رویداد گرمی برنده جایزه مایلی سایرس بیلی آیلیش جایزه گرمی جوایز گرمی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۹۰۷۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گنج داریوش سوم هخامنشی؛ گنجینه ای عظیم که هنوز پیدا نشده است

اسکندر مقدونی در زمان تسخیر سرزمین‌های پادشاهی هخامنشی و تصاحب غنایم شوش، ایسوس (شهری در ترکیه امروزی)، دمشق و پارسه (تخت جمشید)، بخش مهمی از گنجینه هخامنشیان را به دست آورد؛ اما آنچه که به‌عنوان گنجینه داریوش سوم مانند رازی در دل تاریخ گم شده است، می‌تواند یکی از بزرگترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.

گنج داریوش سوم هخامنشی کجاست؟

اگر از خود می‌پرسید بزرگترین گنج گمشده ایران چیست و مربوط به کدام دوره است؟ یک پاسخ ممکن برای این سوال می‌تواند گنج رازآلود و گمشده داریوش سوم، آخرین پادشاه هخامنشی باشد.

به گزارش گجت نیوز، تردیدی نیست که اگر داستان گنجینه آخرین پادشاه هخامنشی واقعیت داشته باشد، این گنج می‌تواند یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.

گنجینه داریوش، ثروت تاریخی خاندان هخامنشیان بوده که در طول سال‌ها جمع‌آوری شده بود و اگرچه اسکندر بخش‌هایی از آن را تصاحب کرد، اما داریوش سوم در جریان فرار خود بخش عمده آن را با هدف تشکیل ارتشی بزرگ برای مقابله با اسکندر حمل می‌کرده است.

داریوش سوم کیست و چگونه به پادشاهی رسید؟

داریوش سوم معروف به دارا، آخرین پادشاه شاهنشاهی هخامنشی محسوب می‌شود که از ۳۳۶ تا ۳۳۰ قبل از میلاد سلطنت کرد. او فرزند آرشام و سی‌سی گامبیس و آخرین پادشاه رسمی هخامنشی بود.

داستان داریوش سوم در زمان پادشاهی اردشیر سوم آغاز می‌شود. بنا بر اسناد تاریخی، در زمان آغاز سلطنت اردشیر سوم و تصمیم او برای حذف دیگر شاهزادگان رقیب، خبری از داریوش نبود و این می‌تواند حاکی از این باشد که نقش و رده داریوش در آن زمان چندان حائز اهمیت نبوده است.

با وجود این، شاهزاده جوان هخامنشی در نبرد با کادوسیان توانایی‌های خود را اثبات کرد؛ به‌نحوی که اردشیر سوم، داریوش را دلیرترین پارسیان نامید و به مقام ساتراپی ارمنستان برگزید.

بعدها اما، باگواس، وزیر بزرگ دربار هخامنشی، اردشیر سوم را مسموم کرد و پسرش ارشک را بر تخت نشاند. طولی نکشید که وزیر خائن ارشک را هم مسموم کرد و تصمیم گرفت ساتراپی ارمنستان یعنی داریوش را بر تخت بنشاند تا بتواند او را بازیچه کرده و کنترل کند. باگواس اما به خواسته خود نرسید و این داریوش سوم بود که وزیر خائن را به قتل رساند.

در سال ۳۳۰ پیش از میلاد و در شرایطی که پادشاهی هخامنشی بعد از دو شکست پیاپی در نبرد با اسکندر، در خطر سرنگونی توسط ارتش مقدونی قرار داشت، داریوش تصمیم گرفت در هگمتانه در ماد، ارتش بزرگ دیگری برای نبرد با اسکندر تشکیل دهد. اما حمله اسکندر به این سرزمین، نقشه داریوش را عقیم کرد و به همین دلیل شاهنشاه با برادرزاده‌اش به نام بسوس و جمعی از بزرگان هخامنشی از ری به سمت شرق حرکت کرد.

در مسیر و در حوالی دامغان، بسوس از ترس نزدیک بودن لشکر مقدونی به شاه خیانت کرده، او را زخمی کرد و به باختر رفت تا به عنوان اردشیر پنجم، پادشاه جدید هخامنشی حکومت کند.

از سوی دیگر و در همین شرایط، اسکندر به کاروان داریوش سوم رسید؛ اما در این زمان شاهنشاه فوت کرده بود. پس او برای مشروعیت بخشیدن به فتوحات خود، ابتدا جسد شاه را با احترام و تشریفات دفن کرد و سپس به تعقیب بسوس یا اردشیر پنجم رفت تا او را مجازات کند.

ماجرای گنج داریوش سوم چیست؟

بنا بر اسناد تاریخی، اسکندر در پارسه حدود ۹ هزار تالنت طلا و ۴۰ هزار تالنت نقره به دست آورد. تالنت در معیارهای وزنی امروزی، چیزی برابر با ۲.۲۶ کیلوگرم است و با این اوصاف باید گفت اسکندر از تنها یکی از شهرهای بزرگ پادشاهی هخامنشی، حدود ۱۰۰۰ تن جوهرات و غنیمت به‌دست آورد.

دیودور سیسیلی، مورخ مشهور یونانی در این‌باره نوشته که اسکندر بعد از تصرف پارسه، غنیمت‌ها را بر بیش از ۳ هزار شتر بارکش و ۱۰ هزار جفت قاطر (یعنی ۲۳ هزار حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد.

با وجود این، همه این‌ها تنها بخشی از ثروت بی‌کران پادشاهی هخامنشیان بود؛ چرا که داریوش سوم قبل از رسیدن اسکندر به پارسه، با کاروانی از گنجینه‌های مهم به پایتخت تابستانی قلمرو خود یعنی هگمتانه رفت.

گفته می‌شود داریوش سوم پیش از مرگ و در شرایطی که احساس خطر کرده بود، دستور داد تمام طلاها، نقره‌ها و اشیای قیمتی را در اطراف این شهر دفن کنند. این موضوع سبب شد تا اسکندر بعد از تصرف هگمتانه، هیچ اثری از گنج بزرگ داریوش سوم پیدا نکند.

به‌گفته پژوهشگران تاریخ، گنج داریوش سوم چیزی معادل نیمی از کل دارایی خاندان هخامنشی بوده و قرار بوده برای بازسازی ایران و جمع‌آوری یک لشکر بزرگ برای مقابله با اسکندر صرف شود.

لازم به ذکر است، تمام تلاش‌ها برای یافتن گنج داریوش سوم تا امروز بی‌نتیجه بوده و هیچ‌کس نتوانسته رد یا نشانی از آن پیدا کند.

کانال عصر ایران در تلگرام